- Szczegóły
Gambit Szkocki zaczyna się w następujący sposób:
1. e4 e5
2. Sf3 Sc6
3. d4 e:d4
4. Gc4 (patrz diagram)
w odróżnieniu od Partii Szkockiej,
która zaczyna się ruchami:
1. e4 e5
2. Sf3 Sc6
3. d4 e:d4
4. S:d4
Gambit szkocki to debiut o dużym potencjale dla białych, zwłaszcza jeśli czarne nie znają dobrze wariantu. Białe dysponują licznymi groźbami, uderzeniami taktycznymi, ciekawą strategią i nie tylko!
- Szczegóły
Partia szkocka zaczyna się od ruchów:
1. e4 e5
2. Sf3 Sc6
3. d4 e:d4
4. S:d4 (patrz diagram)
Debiut pochodzi z 1750 roku, kiedy to anonimowy autor z Modeny we Włoszech wspomniał o charakterystycznym układzie figur w swoim traktacie szachowym. Jednak debiut ten został nazwany dla uczczenia korespondencyjnego meczu szachowego pomiędzy Edynburgiem a Londynem, który odbył się w 1824 roku. Partia szkocka stała się popularna w XIX wieku. Na początku XX wieku popadła w niełaskę, ponieważ uważano, że zbyt wcześnie uwalnia napięcie w centrum i pozwala czarnym wyrównać grę bez większych trudności. Ostatnimi czasy, jednakowoż, arcymistrzowie Garri Kasparow i Jan Timman ponownie spopularyzowali partię szkocką, używając jej od czasu do czasu jako elementu zaskoczenia przeciwnika aby uniknąć dobrze znanej i wszechstronnie przeanalizowanej partii hiszpańskiej (źródło: Wikipedia; modyfikacja: Krzyś).
